De kans op fracturen is toegenomen bij mensen met epilepsie. Enerzijds komt dit door een grotere kans op vallen als gevolg van de aanvallen (vaak tonisch-clonisch) of als gevolg van sedatie en/of ataxie door de medicatie of het onderliggend lijden (Souverein et al., 2006). Anderzijds kan een verhoogd fractuurrisico gerelateerd zijn aan een afgenomen minerale botdichtheid bij gebruik van anti-epileptica, met name carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital, primidon, topiramaat en valproaat. De eerste vier middelen versterken de vitamine D-afbraak door hun enzyminducerende werking. Valproaat en topiramaat verhogen de kans op osteoporose via een nog onbegrepen mechanisme.